Łuszczyca to choroba, która ujawnia się między 10. a 40 rokiem życia. Objawia się suchymi miejscami na skórze, którym towarzyszy stan zapalny. Pojawić się może pękająca skóra, zaczerwienienie, a także opuchlizna. Proces regeneracji naskórka jest skrócony, co powoduje, że skóra nawarstwia się. Zmiany są najczęściej zlokalizowane na kolanach, łokciach, skórze głowy, ale także na twarzy, dłoniach i stopach.
Chorobą tą nie można się zarazić, natomiast możliwe jest jej odziedziczenie. Zapalnikiem do pojawienia się tej choroby mogą być:
– leki, niektóre antybiotyki,
– długotrwały, silny stres,
– przewlekłe infekcje,
– choroby przewlekłe (na przykład cukrzyca),
– uszkodzenia skóry.
Wyróżnia się kilka rodzajów łuszczycy:
– łuszczyca zwyczajna,
– łuszczyca kropelkowata,
– łuszczyca odwrócona,
– łuszczyca krostkowa,
– łuszczyca stawowa,
– łuszczyca paznokci.
Jakie są sposoby leczenia tego schorzenia?
Najpopularniejsze leki na łuszczycę to maści. Najczęściej przepisywaną jest ta z cygnoliną. Jest to substancja, która niesie ze sobą niskie ryzyko skutków ubocznych. Ma działanie bakteriobójcze, przeciwłojotokowe, grzybobójcze. Wpływa na odbudowę naskórka. Wyróżnia się także działaniem keratolitycznym, czyli złuszczającym. Występuje w postaci maści o różnych stężeniach. Czasem stosuje się także maści sterydowe. Działają one szybko, niestety efekt ich działań nie utrzymuje się zbyt długo. Maści na łuszczycę mają za zadanie przede wszystkim nawilżyć skórę i zredukować widoczne na niej łuski. W schorzeniu tym stosuje się także preparaty z dziegciem. Powoduje on, że zmienione warstwy naskórka szybciej obumierają, odpadają i ukazują zdrową skórę. Stosowane są również analogi witaminy D3, na przykład kalcytriol, takalcytol, kalcypotriol. Preparaty z analogami witaminy D3 nawilżają i usuwają łuski. Maści stosowane w przypadku łuszczycy maja działanie keratolityczne, a więc eliminują łupież i łagodzą podrażnienia. Kolejny stosowany lek to tazaroten, czyli retinoid do użytku zewnętrznego. Ogranicza on stan zapalny, normalizuje procesy rogowacenia. W przypadku łuszczycy prócz leków stosuje się także naświetlania.
Osoby chore na łuszczycę powinny oprócz stosowania przepisanych przez lekarza preparatów zmodyfikować swoją dietę. Zadbać o to, żeby znalazły się w niej nienasycone kwasy tłuszczowe. Powinny unikać tłustego mięsa. Warto także zrezygnować z alkoholu. Należy pamiętać o tym, żeby nie rozdrapywać zmienionych miejsc. Nie należy także nosić ubrań z wełny, która „gryzie” ciało. Warto opalać się z umiarem. Istotne jest także jak najczęstsze nawilżanie skóry.
Walka z łuszczycą jest dość trudna ze względu na wciąż powracające objawy. Można jednak za pomocą odpowiedniej terapii pod okiem doświadczonego lekarza uzyskać bardzo dobre rezultaty. Należy pamiętać nie tylko o lekach i naświetlaniu, ale także tym, co można zrobić samodzielnie dla swojego zdrowia. Wart dbać o witaminę D, przebywać na słońcu, zdrowo się odżywiać, brać krótkie prysznice i często nawilżać ciało. Takie działania sprawią, że stan skóry polepszy się.