Choroba zwyrodnieniowa stawów jest następstwem działania rozmaitych czynników mechanicznych i biologicznych, które zaburzają naturalną równowagę między procesami degradacji i regeneracji tkanek budujących połączenia stawowe w ciele człowieka. Wyróżniamy postać pierwotną ChZS, w której nie jesteśmy w stanie wskazać jednej konkretnej przyczyny toczącego się procesu chorobowego, oraz wtórną, wywołaną miejscowymi uszkodzeniami w obrębie stawu, wadami anatomicznymi czy chorobami ogólnoustrojowymi. Najbardziej narażone na rozwój zmian zwyrodnieniowych są kobiety (choć choroba często dotyka także mężczyzn), osoby starsze, chorzy borykający się z nadwagą lub otyłością, pracownicy fizyczni, którzy podczas wykonywania swoich obowiązków często zginają kolana, sportowcy wyczynowi, chorzy z zaburzeniami czucia głębokiego czy nosiciele pewnych mutacji genetycznych.
Najczęstsze objawy
Objawy, które przychodzą na myśl jako pierwsze w kontekście choroby zwyrodnieniowej to ból stawowy oraz ograniczenie ruchomości w stawie. Chorzy mogą zauważyć także trzeszczenia, zmianę obrysu kostnego stawu i wysięk pochodzenia zapalnego.
Jak lekarz rozpoznaje ChZS?
Rozpoznanie choroby zwyrodnieniowej stawów opiera się na objawach, zarówno tych wskazanych przez pacjenta, jak i tych, możliwych do stwierdzenia w badaniu lekarskim. Często diagnostykę rozszerza się o badania obrazowe. Zmiany zwyrodnieniowe można stwierdzić za pomocą zdjęć RTG. Jednak opisanie typowych zmian na zdjęciu, bez typowych objawów u pacjenta, nie upoważnia do postawienia diagnozy.
Jakie są metody leczenia?
Na początku warto zaznaczyć, że choroby zwyrodnieniowej nie da się wyleczyć. Jest to schorzenie postępujące. Wszelkie działania terapeutyczne mają za zadanie spowolnienie procesów chorobowych i jak najdłuższe zachowanie sprawności i dobrej jakości życia. W sposób najbardziej ogólny metody leczenia można podzielić na niefarmakologiczne i farmakologiczne. Do tych pierwszych zaliczamy dietę redukującą masę ciała (u osób z nadwagą lub otyłością), gimnastykę leczniczą oraz inne metody fizjoterapii, stosowanie zaopatrzenia ortopedycznego, takiego jak laski, kule, wkładki korekcyjne do obuwia, korektory osi kończyny czy stabilizatory stawu kolanowego, a także leczenie operacyjne stawów zajętych chorobą. Wśród możliwości leczenia farmakologicznego znajduje się m.in. leczenie glikokortykosteroidami (GKS), kwasem hialuronowy w zastrzykach dostawowych czy inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny.
Farmakoterapia ?
Leki z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) działają nie tylko przeciwbólowo, ale również przeciwzapalnie i przeciwgorączkowo, dlatego są grupą leków najczęściej stosowanych w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów. Wynika to z faktu, iż substancje te, poprzez redukcję dolegliwości bólowych, pomagają przywrócić pacjentom sprawność ruchową. Jednym z takich leków jest Dexak w formie tabletek lub granulatu do sporządzania roztworu doustnego. Można go kupić bez recepty, szybko rozpoczyna działanie i jest dobrze tolerowany.